Rzeźba, masa i kiełbasa.

Chyba jestem całkiem dorosłym facetem. Bo  jakoś tak wszyscy dookoła ekscytują się tym, że mam już PÓŁ ROKU!

Głowa jeszcze mi się czasem kiwa, ręce rozjeżdżają, ale daję radę.

Pół roku… piękny wiek.

Ale co mi w związku z tym przysługuje?

Nic!

Absolutnie nic!

Auta nikt mi poprowadzić nie daje, z trunków dostaję tylko mleko (bez malibu) i do kina na film dla dorosłych też mnie raczej nikt nie wpuści.

Dobrze, że chociaż mogę się umawiać z dziewczynami.

Zoja, Milenka  love ya 😉

Na męskie rozmowy zabieram z kolei do knajpki Janka. Ale wtedy i tak gadamy o … dziewczynach.

Zojka, Milenka, Jasiek i ja… Wszyscy jesteśmy w tym samym wieku i niejedno moglibyśmy o życiu powiedzieć.

Np. ja – to typ podróżnika.  Mam to chyba po ciotce Ewie z Bogoty. Ona też nie usiedzi za długo w jednym miejscu. Obleciała świat dookoła chyba z … 500 razy. A niedługo przyleci do Polski. Wreszcie będzie okazja się zobaczyć. Bo na razie znamy się tylko ze słyszenia. Ona słyszała o mnie od mamy, a ja podsłuchiwałem o czym gadają, gdy jeszcze robiłem za kangurka w maminym brzuchu.

Jestem też gondolierem.

No jeżdżę sobie gondolą od wózka po mieście. Niejednym  mieście!

Zwiedziłem już kawał świata – od Warszawy do Greifswaldu. Przetestowałem w tym czasie 7 szpitali.

Zaraz zaraz… nie jestem żadnym tam akwizytorem!

Raczej… testerem usług medycznych.

Ale wiecie co… do bani ta robota. Chrzanię ją.

Teraz postanowiłem zostać sportowcem. Dwa razy w tygodniu chodzę na siłkę, gdzie najpierw robię masę, a potem rzeźbę.

Natomiast  już od jutra zaczynam prawdziwą karierę.

Pływacką!

Zapisałem się na basen.

Co prawda nie mam jeszcze profesjonalnych gatek, ani czepka, ale może sportowiec tak jak pilot – potrafi polecieć nawet na drzwiach od stodoły.

Jako wyczynowiec jestem też na specjalnej diecie: proteiny (mleko) i jakiś świński mix.

Niby w każdym słoiczku jest coś innego, a mimo to wszystkie smakują tak samo.

Jak stary kapeć.

Jarzynowa z ryżem – to pomarańczowa paćka, marchewka z ziemniakami – pomarańczowy glut, jabłko z marchewką – maź w kolorze pomarańczy.

Czy ktoś to kiedyś próbował???

Wątpię.

Choć mama Troll włożyła łyżeczkę do zielonej bebły (ziemniaczki ze szpinakiem), zjadła i powiedziała:

– Wcale ci się nie dziwię, że nie chcesz tego jeść. To jest kompletnie bez smaku.

Następnego dnia obrała warzywa i sama je ugotowała.

No i to kumam.

O ile warzywa jeszcze jakoś zniosę, o tyle owoce są oooooohyyyyydneeeee.

Sok z bananów – fuuuuj, morele – dżiiiiizzzzas.

Aż się boję, bo w kolejce czekają jeszcze śliwki i gruszki.

Ja konsekwentnie nie jem, a matka konsekwentnie kupuje nowe słoje.

Sprawdziłem  już chyba wszystkie firmy i kolory.

A co to ja tester jestem?

Makabra!

Chociaż z drugiej strony to zabawne patrzeć jak matka robi z siebie kosmitę.

Na przykład gada i piszczy jak małpka zwisająca z mojego leżaczka do jedzenia:

– Boooooryskuuuuu, czy to przypadkiem nie moooooreeeeelki? Ła-a-a-aaa. Ja lubię morelki! Ła-a-a-aaaa. Zamienisz się ze mną? Dam ci bananka!

Potem mówi do mnie szeptem:

– Zjemy morelki po cichutku tak, żeby małpka nie słyszała.

Ale choćbym nie wiem jak cicho jadł, małpka i tak słyszy i znowu się wydziera:

– Czy ja widzę mooorelkiiii? Ja luuuuuuubię moreeeeeeelki ła-a-a-aaaaa.

Albo lata matka-wariatka łyżeczką jak samolotem i każe mi otworzyć hangar, żeby rozładować nową dostawę marchewki i ziemniaków (???)

Chyba mnie z jakimś rolnikiem pomyliła!

Trochę żal, ale i tak zaśmiewam się w głos.

A wy kumacie o co im chodzi z tym żarciem?

Gdy kategorycznie odmawiam rozładunku towaru i chowania jedzenia przed małpką, prawie słyszę jak opadają jej ręce i chęci do podejmowania kolejnych prób. Kiedyś nawet powiedziała:

– Wiesz co, a może ja ci dam kiełbasę!

Jakby nie mogłoby być po staremu… butla mleka i od czasu do czasu – kaszka…

Widocznie jestem jak mój ojciec – nie lubię z żarciem eksperymentować.

No wiecie, taka stara, turystyczna… konserwa 😉